|
We zaten lekker op ons balkonnetje in de zon toen een blauw zwaailicht onze aandacht trok. Meestal duid dit op een noodsituatie en dat was ook nu het geval. Alleen was hier de agent zelf in nood. Zijn nobel ros (de BMW motorfiets) had het begeven en bracht hem in een penibele situatie, midden op de brug en geen kant om op te vluchten. Dus dan de motor maar opbokken en het zwaailicht aanzetten zodat je fiets niet verder in de prak wordt gereden door voorbijscheurende wetsovertreders. Niet al te lang daarna kwam een collega motoragent even polshoogte nemen en om onze motorpechagent (we zullen hem voor het gemak Sjaak noemen) een hart onder de pistoolgordel stoppen, om vervolgens weer luidruchtig en met de noorderzon (die op dat moment in het zuidwesten stond) te vertrekken. Een grote gele bergingstruck kwam voorbij en ik ging mijn camera maar eens in gereedheid brengen, maar de gele truck keerde nooit weerom. Daarna kwam een wit busje met een overduidelijke politiecollega achter het stuur. Sjaak gooide snel zijn helm in de bus en de redder in nood deed de deur open en liet de ophaalbrug naar beneden zodat Sjaak zich in veiligheid kon brengen met zijn fiets. Snel de motor afbokken en naar binnen rijden, maar overmand door opluchting lette onze Sjaak even niet op en kukelde bijna met motor en al het fietspad op. Helaas ging het nog net goed. Nu moesten ze het 250kg zware geval nog een meter ophoog duwen over het looplankje de bus in, maar dat ging (wederom helaas) verbazingwekkend goed. Je zou zelfs gaan vermoeden dat ze dit regelmatig oefenen. In de laatste foto lijkt het alsof de reddende collega Sjaak naar binnen duwt, met een beetje photoshoppen verwijder je alle motorsporen en wordt je fantasie fotografische werkelijkheid. |
|
|
|
|
